De Zwolse journalist Hans Alma schreef in de jaren vijftig een vijftal reisverhalen. De van geboorte Hagenees (30 mei 1917) was aanvankelijk in de traditie van zijn familie officier in het leger. In 1946 werd hij redacteur bij de (toen nog) Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant. Alma bleek veelzijdig. Hij stelde de sportpagina’s samen, schreef over kunst, en maakte paginagrote reportages over de meest uiteenlopende onderwerpen. Wanneer hij op pad was voor de reportages werd hij vergezeld door de Zwolse schilder en tekenaar Teun van der Veen, die de illustraties bij de artikelen verzorgde. In de zomer van 1950 kwam hij op het idee twee weken liftend zonder geld door de Benelux te trekken en daar reportages voor de krant over te maken. Ook Teun van der Veen ging mee. Ze voorzagen in hun levensonderhoud met goochelen en sneltekenen.
Door deze reis en de enthousiaste reacties op de verhalen ontdekte Hans Alma een gat in de markt in het na-oorlogse Nederland: er was nauwelijks een boek te krijgen over toeristische reizen naar vreemde landen. Opnieuw met Teun van der Veen maakte hij een reis naar Spanje en schreef daarover ‘Carmen zonder make-up, een vrijmoedig verhaal over een vreemde reis naar het Spanje van heden’ (1952).
Daarna volgden nog vier boeken over zijn reizen in het Middellandse Zeegebied, die hij overigens alleen maakte:
- Waar Europa eindigt, tussen derwischen en trolleybussen in het land van Tito (1953)
- Marianne’s rokzoom, achter de coulissen van de Rivièra (1954)
- In de schaduw van Hellas, een ontmoeting met het Griekenland van heden (1955)
- De ongepoetste laars, een reis door Zuid-Italië en Sicilië (1958)
In zijn boeken speelde Alma zelf de hoofdrol, het waren geen reisgidsen. Hij beschreef de interactie met de lokale bevolking en gaf daarbij een beeld van de cultuur en van de typische gewoonten van de streken die hij bezocht. De verschillende ‘types’, die hij ontmoette beschreef hij uitvoerig. Hij schreef in lange zinnen en gebruikte veel bijvoeglijke naamwoorden. Zijn stijl en taalgebruik doen mij sterk denken aan Havank.
Het Rooms-katholieke Lectuurrepertorium kon niet om hem heen maar waarschuwde haar lezers wel: zijn boeken waren ‘bohémien-achtige, doch suggestieve reisverhalen’.
Hans Alma maakte naam als schrijver en journalist. Hij stond op de nominatie om zijn hoofdredacteur van de Zwolse Courant op te volgen. Het liep anders. Op 25 april 1960 keerde hij met zijn gezin terug van een vakantie in Lugano, toen hij in de Ardennen op een brug frontaal op een vrachtwagen botste. Hans Alma en zijn vrouw overleefden het niet, hun zoontje bleef alleen achter.
De reisverhalen van Hans Alma zijn alle te leen bij de OBD. Zie de Overijsselse catalogus in de side-bar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten